Дцп что это такое казакша









  • Главная
  • Лечение
    • Внутричерепное давление
    • ДЦП
    • Гидроцефалия
    • Киста головного мозга
    • Энурез
    • Ребенок не держит голову
    • Мышечный гипертонуc
    • Сколиоз и нарушение осанки
    • Ассиметрии черепа
    • Родовые травмы
    • Срыгивание
    • Запоры
    • Нарушение внимания
    • Задержка развития
    • Неврологические заболевания
    • Головные боли
    • ЛОР заболевания
    • Дисфункции опорно-двигательного аппарата
    • Плоскостопие
    • Эпилепсия
    • Аутизм
    • Заикание
    • Мануальная терапия
    • Детский невропатолог
    • Лечебный массаж
    • Детский массаж
    • Спастическая диплегия
    • Алалия
  • On-line консультация
  • Отзывы
  • Статьи
  • Контакты


Статьи

Дцп дегеніміз-бұл ми ауруының қабынуы, мидың дамымай қалуына байланысты балалар Дцп ауруына шалдығады, баланың жатырда дамымай қалуына байланысты,немесе жүктілік кезінде зақым алуына байланысты Дцп ауруына шалдығуы мүмкін.

Дцп-ның белгілері әр түрлі байқалуы мүмкін, психологиялық ауытқу және де қозғалу мүмкіндігінен айырылу, Дцп генетикалық ауру емес, бірақ ғалымдардың айтуынша генетикалық факторлар болуы мүмкін деген болжам айтуда. Дцп-ның ең үлкен белгісі- Ми клеткаларында гипоксия, асфиксия болуына байланысты ми клеткаларына кислородтың жеткіліксіз болуына алып келеді, немесе босану барысында соққы алған жағдайда осындай дауаға әкеліп соғады.Дцп-ның таралуы жолдарының бірі жүктілік кезнде инфекциялық және эндокринологиялық аурулар,радиация, статистикаға сүйенсек, Дцп ауруына шалдығатын көбінесе шала туылатын балалар.

Балалардағы Дцп-ның ерте белгілері Кейбір жағдайларда Дцп-ны бала туылған кезден-ақ байқауға болады, бірақ кейбір жағдайларда уақыт өте пайда болатын кездері де болады.Дцп-ның ең үлкен белгісі қимыл-қозғалыстың басеңдеуі болып табылады.Дцп-ға шалдыққан балалар басын кеш көтереді,аунауы,отыруы,еңбектеуі,жүруі кеш болады.Көбінесе емшектегі жас сабилерде рефлекстық қасиеті ұзаққа дейін сақталады. Дцп-ға шалдыққан балалардың буындары әлсіреген болады,немесе керісінше шиеленісіп кетеді. Осы екі жағдайда да,соңында буындарының дұрыс орнықпауына әкеліп соғады. Дцп-ға шалдыққан әр бір үшінші балада судороги болады. Бұндай белгілер көбінесе жас нәресте кезінде емес,одан кейін байқалып жатады.Бұл белгілерден бөлек, Дцп-ға шалдыққан балаларда, көздің көруі нашарлайды,есту,сөйлеу,ойлау қабілеті,жан-жақты бақылауы нашарлайды, эпилепсия,жүйке жүйесінің дамуының төмендеуі,эмоциялық дамуының басеңдеуі, ішкі құрылысының функционалды өзгруі, және зәр шығару системаларың өзгеруі.

Ерте жастан Дцп-ға диагностика жасау оңай болмайды, сол себептен ата-аналар балаларын жүйке жүйесін емдейтін дәрігерге көрсеткені дұрыс.Егер де осындай жағдайлар бет алса:

  • 1 айлық жас саби, қатты дыбыстарға мән беріп, көзін ашып жұмбаса;
  • 4 айында бала дыбыстарға басын бұрып қарамаса;
  • 4 айында бала ойыншықтаға қолын созып қарамаса;
  • 7 айында бала ешқандай көмексіз отыра алмаса өз бетімен;
  • 12 айында бала сөйлей алмаса;
  • 12 айында бала барлық қимыл қозғалысты бір қолымен жасаса;
  • Балада судороги болса;
  • Балада көзінің қылилануы байқалса;
  • Балада қимыл-қозғалыстың жылдам немесе,тым ақырын екендігі байқалса;
  • 12 айында бала жүрмесе;

Дцп-ның формалары

Дцп әр қалай байқалуы мүмкін,мидың қабынуына байланысты, кей жағдайда дцпның пайда болуы жеңіл түрі болуы мүмкін, ал көп жағдайда ауыр түрлері кездеседі.Дцп-ның көптеген түрі бар:

  • 1.Спастикалық дипелегия 40% жағдайларда кездесіп тұрады,бұндай түрінде қимыл қозғалысқа жауап беретін мидың жарты бөлігі зақымдалады. Соңы жартылай немесе толық аяқ,қол параличіне әкеліп соғады.
  • 2 Двойная гемиплегия-бұл Дцп-ның ауыр түрі, бұл кезде мидың үлкен шарлары зақымдалады. Бұл кейін бұлшық еттің қозғалысын төмендетеді, осындай ауруға шалдыққан балалар басын ұстау, отыру,дұрыс қозғалу мүмкіндігінен айырылады.
  • 3 Гемипаретическалық форма, бұл жарты ми шарының дамымай қалуы, бұл жарты дененің гемипорезіне алып келеді.
  • 4 Гиперкинетикалық форма,организмдегі структуралар зақымдалады,бұл гиперкинез түрінде байқалады-дұрыс қозғалмау, бұл дцп-ның формасы көбінесе спастикалық диплегилейға ұқсас келеді
  • Атоникалық-астатикалық формасы, мидың зақымдануынан пайда болады,бұндай жағдайда қозғалу кординациясы жоғалады.

Дцп-ға шалдыққан балаларды емдеу жолдары

Остеопатиялық емдеу, сүлікпен емдеу, хиджама арқылы, және де ДЦП-ға шалдыққан балаларды, қимыл-қозғалысын жақсартудан бөлек сөйлеу, интелектуалды ойлау қабілетін жақсартқан дұрыс.

Дцп-ны емдеу ол узақ процесс,бірақ ол емделмейтін ауру емес. Көбінесе Дцп-ға шалдыққан балалар уақыт өте емделу барысында,қалыпты жағдайға келеді, тек уақытылы дұрыс ем шара қабылдануы керек. Баланың жасы кіші болған кезде емдеу шаралары тез жүреді, улкен адамдарға қарағанда.Сол үшін ерте жаста жасалған ем шараның нәтижесі көбірек болды. Дцп-ны емдеу кезінде гимнастика қазіргі таңда көбінен таралып жатыр.ЛФК координаталық қимыл-қозғалысты жақсартуға көмектеседі.Бірақ, оны жиі жасаған жағдайда нәтижесі жақсы болады.

ДЕТСКИЙ ЦЕРЕБРАЛЬНЫЙ ПАРАЛИЧ — ДЕТСКИЙ ЦЕРЕБРАЛЬНЫЙ ПАРАЛИЧ, группа детских заболеваний, обусловленных внутриутробным поражением головного мозга, черепно мозговой травмой в родах, различными заболеваниями в раннем детстве, например энцефалитом. Нередко параличи сочетаются с… … Современная энциклопедия

ДЕТСКИЙ ЦЕРЕБРАЛЬНЫЙ ПАРАЛИЧ — группа детских заболеваний, обусловленная внутриутробным поражением головного мозга, черепно мозговой травмой при родах, различными заболеваниями в раннем детстве, напр. энцефалитом. Нередко параличи сочетаются с задержкой умственного развития,… … Большой Энциклопедический словарь

Детский церебральный паралич — ДЕТСКИЙ ЦЕРЕБРАЛЬНЫЙ ПАРАЛИЧ, группа детских заболеваний, обусловленных внутриутробным поражением головного мозга, черепно мозговой травмой в родах, различными заболеваниями в раннем детстве, например энцефалитом. Нередко параличи сочетаются с… … Иллюстрированный энциклопедический словарь

Детский церебральный паралич — Детские церебральные параличи (лат. paralysis infantilis cerebralis) МКБ 10 G … Википедия

детский церебральный паралич — группа детских заболеваний, обусловленная внутриутробным поражением головного мозга, черепно мозговой травмой при родах, различными заболеваниями в раннем детстве, например энцефалитом. Нередко параличи сочетаются с задержкой умственного развития … Энциклопедический словарь

ДЕТСКИЙ ЦЕРЕБРАЛЬНЫЙ ПАРАЛИЧ — заболевание, вызванное поражением головного мозга, обычно проявляющееся в раннем детском возрасте и характеризующееся двигательными нарушениями: параличами, слабостью мышц, нарушением координации, непроизвольными движениями. При детском… … Энциклопедия Кольера

детский церебральный паралич — непрогрессирующе нарушение статики, моторики, психики и речи в перинатальном периоде вследствие, внутриутробной гипоксии плода. Источник: Медицинская Популярная Энциклопедия … Медицинские термины

детский церебральный паралич — непрогрессирующее поражение нервной системы вследствие недоразвития головного мозга в период внутриутробного развития, его повреждения при родах (родовая травма) или непосредственно после рождения. Проявляется нарушениями мышечного тонуса,… … Биологический энциклопедический словарь

ДЕТСКИЙ ЦЕРЕБРАЛЬНЫЙ ПАРАЛИЧ — группа дет. заболеваний, обусловленная внутриутробным поражением головного мозга, черепно мозговой травмой при родах, разл. заболеваниями в раннем детстве, напр. энцефалитом. Нередко параличи сочетаются с задержкой умств. развития, эпилептич.… … Естествознание. Энциклопедический словарь

ДЕТСКИЙ ЦЕРЕБРАЛЬНЫЙ ПАРАЛИЧ — развивается в результате по ражения головного мозга, внутриутробно, во время родов или в ранний период жизни ребенка в результате инфекций, интоксикаций, сосудистых нарушений или травм. Чаще встречается болезнь Литтла, возникающая в результате… … Энциклопедический словарь по психологии и педагогике

детский церебральный паралич — (ДЦП) заболевание головного мозга, при котором вследствие поражения двигательных систем мозга наблюдаются различные психомоторные нарушения. Понятие ДЦП объединяет группу двигательных расстройств, вызванных нарушениями контроля со стороны ЦНС … Дефектология. Словарь-справочник

22 сентября 2013, 13:38 | 3 192 просмотра

Бүгінгі күнге дейін

сал ауруы (ДЦП) ең ауыр

және емі жоқ туа бітті ауру

деп есептеліп келеді. Алайда,

қазіргі медицина ғажайыптар

жасауда! Медицинаның күн

сайын қарыштап жатқаны рас.

Білікті дәрігерлер медицина

пайдаланып адам денсаулығы

келгенін жасап бағуда. Түрлі

әдістемелік тәсілдер қолдану

арқылы емдеген жағдайда

сал ауруы (ДЦП) салдарынан

пайда болған ақауларды

түзетуге, балаларды жүруге

және сөйлеуге, қандай да бір

дәрежеде қоғамда өмір сүруге

церебральды сал аурумен науқастанған қазақстандық балаға таяуда ота жасады. Жасалынған

күрделі отадан кейін сәби қол –аяғындағы жанына бататын аурудан арылды. Стамбул

қоры септігін тигізді.

Әлішер Бекболат 2006 жылы туылған. Бала бір жасқа толғанда жергілікті дәрігерлер бала

бойынан ДЦП (целебральды сал ауруы) белгісін байқаған. Сол сәттен бастап аяқ қолындағы

жанына батқан ауруы әбден меңзеген сәбиді ата-анасы апарамаған жерлері қалмаған еді.

Балалары жазылса болды деген үмітпен бұл отбасы баспаналарында сатып, кішкене Әлішерді

Қытай дәрігерлеріне де апарған болатын. Ол сапардан соң бала басын көтеріп, сөйлегені

болмаса, аяқ қолдарын бунап тұрған аурумен, жанына батқан ащы қиналыстан арылмаған еді.

Енді ол қиналыстың бәрі артта қалды.

Әлішердің денсаулығын түзеуден үміттерін үзбеген ата-анасы Түркиядағы білікті нейрохирург

Мемет Озек жайлы өткен жылы естіп біледі. Білікті маман Алматы қаласыны келіп кезекті

семинар өткізген болатын. Осы сапарында нейрохирург ДЦП –дан отаның көмегімен арылуға

болатынын айтқан. Өзінің тәжірбиесінен жасаған оталарынан мысал да келтірген.

Мемет Озек, нейрохирург: «Түсірілімнен көріп тұрғандарыңыздай мына қызы балаға

ДЦП диагнозы қойылған. ( спастическая тетраплегия). Ол жүре алмайды. Егер дер кезінде

аурудың алдын алмағанымызда, сәби өмір бойы мүгедек арбасына таңылатын еді. Оның

жағдайын тексеріп, уақытында ота

жасауды ұйғардық. Міне, қазір көріп

тұрғандарыңыздай қазір науқас баланың

жағдайы жақсарған. Денесін өздігінен

игеріп, тік ұстап, тұрып, жүре алатын

Осы семинардан кейін Әлішердің

үйіне хабарласқан. Араға үш ай

қоры отаға қажетті қаражатты төлеп

науқас сәбиді Стамбул қаласындағы

еді. Нейрохирург Мемет Озектің

басшылығымен кезекті күрделі ота

жасалды. «Әлішердің науқасы ДЦП

ның ең ауыр түрі-дестония. Аяқ-

қолы қимылдаудан мүлде қалған. Біз науқасқа полидотомия жасадық. Оның ми қыртысына

шаштың көлеміндей электрод орнаттық. Сол арқылы науқастың аурумен күресіп, мәселені

жасалынған ота бірнеше сағатқа созылды. Баланың анасы жанын шүберекке түйіп, Алланың

рахымын, дәрігерлердің көмегін күтті. Ананың үміті ақталып, күрделі ота сәтті аяқталды.

Баланың аяқ - қол денесіндегі жанын қинаған науқастың беті қайтып, Әлішердің жағдайы

бүгінде біршама жақсарған.

Енді Әлішер Стамбулға дәрігердің кезекті бақылауына 6 айдан соң баратын болады.

Аталмыш емхананаға күрделі ота жасатуға 30 дан астам қазақстандық бала кезекте тұр.

бақыт күлкісін үйірілтіп, өмір гүлін сыйлады.

Проявления ДЦП разнообразны — это могут быть как психические нарушения, так и двигательные расстройства. Строго говоря, ДЦП не считается генетическим заболеванием, однако сегодня ученые полагают, что фактор наследственности все же присутствует. Основные причины ДЦП — повреждение клеток мозга ребенка в результате кислородного голодания, вызванного гипоксией или асфиксией, или травмы, полученные в дородовый или послеродовый период. Развитие ДЦП также могут спровоцировать инфекционные и эндокринные болезни матери во время беременности, неблагоприятный радиационный фон, преждевременная отслойка плаценты. Статистика также показывает, что примерно половина детей с ДЦП рождаются недоношенными.

Признаки и ранние симптомы детского ДЦП

В некоторых случаях симптомы ДЦП можно заметить сразу после рождения ребенка. Однако иногда они проявляются постепенно, и крайне важно вовремя распознать их. К основным признакам ДЦП относятся нарушения двигательной активности. Дети с ДЦП позже начинают держать голову, переворачиваться, сидеть, ползать и ходить. При этом рефлексы, характерные для грудных детей, у них сохраняются дольше. Мышцы таких детей могут быть чрезмерно расслабленными или, наоборот, слишком напряженными. Оба состояния приводят к тому, что конечности принимают неестественные положения. Примерно у трети детей с ДЦП случаются судороги. Этот симптом нередко проявляется не в младенческом возрасте, а несколько позже.

Помимо этого встречаются такие симптомы ДЦП, как нарушения зрения, речи и слуха, изменение восприятия и способности ориентироваться в пространстве, эпилепсия, задержка психического и эмоционального развития, проблемы с обучением, функциональные нарушения работы желудочно-кишечного тракта и мочевыделительной системы.

В раннем возрасте диагностировать ДЦП бывает непросто. Но родители должны обратиться за консультацией к неврологу, если:

  • в возрасте одного месяца ребенок не моргает глазами в ответ на громкий звук;
  • в возрасте четырех месяцев ребенок не поворачивает голову на звук;
  • в возрасте четырех месяцев ребенок не тянется за игрушкой;
  • в возрасте семи месяцев ребенок не может сидеть без поддержки;
  • в возрасте 12 месяцев ребенок не может произносить слова;
  • в возрасте 12 месяцев ребенок совершает все действия только одной рукой;
  • у ребенка судороги;
  • у ребенка косоглазие;
  • движения ребенка слишком резкие или слишком медленные;
  • в возрасте 12 месяцев ребенок не ходит.

ДЦП может проявляться по-разному, в зависимости от пораженной зоны головного мозга. Иногда проявления этого заболевания незначительны, однако в тяжелых случаях нарушения могут быть крайне серьезными. Существует несколько видов ДЦП:

  • Спастическая диплегия встречается в 40% случаев. При этом виде ДЦП поражается часть мозга, ответственная за двигательную активность конечностей. В результате этого наступает полный или частичный паралич рук и ног.
  • Двойная гемиплегия — самая тяжелая форма ДЦП, при которой поражаются большие полушария мозга. Это приводит к ригидности мышц. Дети с двойной гемиплегией не способны держать голову, стоять, сидеть и нормально двигаться.
  • Гемипаретическая форма, которая характеризуется поражением одного из полушарий мозга корковыми и подкорковыми структурами, приводит к гемипарезу конечностей на одной стороне тела.
  • Гиперкинетическая форма, при которой страдают подкорковые структуры, выражается в гиперкинезах — непроизвольных движениях. Эта форма ДЦП часто встречается в сочетании со спастической диплегией.
  • Атонически-астатическая форма возникает при поражении мозжечка. Более всего страдает координация движений и чувство баланса, наблюдается также атония мышц.

Реабилитация при ДЦП держится на двух главных принципах — комплексном подходе и непрерывности. Кроме того, при ДЦП нужна коррекция не только двигательных, но и речевых, и коммуникативных, и интеллектуальных навыков.

Лечение ДЦП — пожизненный процесс, так как полное излечение фактически невозможно. Однако это еще не означает, что ДЦП — приговор. Большинство больных ДЦП во взрослом возрасте могут вести нормальную жизнь. Однако все зависит от того, какие меры по минимизации ущерба для здоровья были приняты в раннем возрасте. В детстве мозг развивается очень активно. Он обладает гораздо большими компенсаторными возможностями, чем мозг взрослого. Поэтому лечение ДЦП, которое началось в ранние годы, будет наиболее эффективным.

Лечение ДЦП в основном направлено на устранение симптомов. Правильнее было бы называть это не лечением, а реабилитацией, ориентированной на восстановление функций, которые пострадали в результате этого заболевания. Одним из самых действенных методов считается массаж, который помогает привести в норму мышечный тонус. Также в реабилитации при ДЦП широко используется лечебная гимнастика. ЛФК помогает улучшить координацию движений. Но она дает ощутимый эффект лишь в том случае, если занятия проходят регулярно на протяжении всей жизни. Хороший результат дают и занятия на специальных тренажерах.

При отсутствии судорог показана и физиотерапия — например, миостимуляция и электрофорез. Многие врачи рекомендуют также электрорефлексотерапию для восстановления активности нейронов коры головного мозга — это помогает снизить мышечной тонус, улучшить координацию, речь и дикцию.

Во многих случаях показано медикаментозное лечение при помощи препаратов, улучшающих деятельность мозга.

Недавние российские исследования подтвердили у детей со спастическими формами ДЦП различные нарушения метаболизма, проявляющиеся в тканевой гипоксии (кислородном голодании клеток), в высокой интенсивности свободнорадикального окисления липидов (жировых молекул), в компенсаторном напряжении антиоксидантной системы. Все это приводит к развитию фоновых заболеваний, таких как рахит (недостаточность минерализации костей), анемия (недостаточность гемоглобина и эритроцитов в крови), гипотрофия (белково-энергетическая недостаточность), а также к хронизации болезней ЛОР-органов, ЖКТ и почек. Определена прямая зависимость биохимических нарушений от тяжести ДЦП, поэтому важна индивидуальная диагностика и контроль биохимического дисбаланса в организме, чтобы компенсировать отклонения от биологической нормы при помощи специальных препаратов, диет, коррекции образа жизни. В результате можно существенно повысить потенциал и эффективность реабилитации детей с отставанием в развитии.

Детский церебральный паралич вызывает необратимое поражение определенных областей головного мозга. Задача врачей и родителей — скорректировать последствия ДЦП. Необходимо принять тот факт, что процесс реабилитации должен быть постоянным и непрерывным.

Что такое детский церебральный паралич?

Детский церебральный паралич (ДЦП) – это нарушение работы головного мозга в процессе его развития, которое может проявиться у ребенка в любое время: во время беременности, родов или после рождения ребенка (ДЦП не проявляется позже 3-х летнего возраста).

При ДЦП происходит повреждение тех отделов мозга, которые отвечают за двигательную сферу, поэтому у пациентов с данным заболеванием наиболее часто наблюдаются проблемы с тонусом мышц, положением тела и двигательные нарушения.

Компания Kai Medical (www.kaimedical.ru) работает в сфере медицинского туризма и занимается организацией лечебных и диагностических процедур за рубежом, преимущественно в Китае, Таиланде и Южной Корее. Организуем лечение ДЦП стволовыми клетками – напишите нам!

ДЦП – не прогрессирующее поражение центральной нервной системы (то есть состояние здоровья пациентов не ухудшается), однако симптомы болезни могут прогрессировать и приводят к различного рода осложнениям.

У пациентов с ДЦП симптомы заболевания, скорость их ухудшения и проявления варьируются, так как у каждого отдельного пациента развитие мышц, костей и нервной системы происходит по-разному. Тяжесть симптомов болезни также отличается в зависимости от того, что являлось причиной повреждения головного мозга, а также от количества курсов реабилитации, которые родители проводили для пациента в послеродовой период.

Причины возникновения ДЦП

ДЦП возникает в результате четырех факторов, которые приводят к повреждению головного мозга: перивентрикулярная лейкомаляция, церебральная дисгенезия, гипоксически-ишемическая энцефалопатия и кровоизлияние в мозг. Данные виды поражения происходят в результате травм или нарушений функций мозга в период беременности, родов или после рождения:
– Кислородная недостаточность из-за удушья, разрыва или закупоривания кровеносных сосудов в период кормления или рождения.
– Инфекции или внешние факторы, которые разрушают защитную миелиновую оболочку развивающихся клеток-нейронов.
– Нарушение процесса перемещения клеток мозга в процессе развития плода.
– Послеродовая травма или инфекции, которые приводят к нарушению связей между нейронами.

Симптомы ДЦП

Симптомы ДЦП разнообразны: это могут быть простые проблемы, связанные с мелкой моторикой (нарушение хватательной функции или трудности при письме), и вплоть до тяжелых симптомов, таких как неспособность сохранять равновесие или ходить. Нарушения речевой и слуховой функций, когнитивные расстройства и эпилепсия также являются основными симптомами данного заболевания.

У детей с тяжелой степенью ДЦП часто наблюдаются проблемы с осанкой, а их мышечный тонус (напряжение мышц) часто бывает повышен. Наиболее часто признаки ДЦП проявляются, когда ребенку исполняется 6-9 месяцев. В данный период пациенты начинают совершать осознанные движения и у них становятся заметны отклонения в развитии- больше движений в одной из конечностей, неравномерное развитие конечностей и задержка психофизического развития.

Диагностика ДЦП

Диагноз ДЦП ставится после клинического медицинского осмотра и не основывается на лабораторных анализах или обследованиях головного мозга. При диагностике ДЦП врачи также учитывают основные показатели физического развития ребенка, например, способность самостоятельно сидеть, стоять и ходить.

В виду того, что ДЦП затрагивает различные двигательные нарушения, оценка которых может различаться в зависимости от квалификации каждого отдельного врача, специалисты стараются не ставить данный диагноз по результатам отдельно взятого обследования. Кроме того, неврологические отклонения, особенно у недоношенных младенцев в первые месяцы жизни, со временем проходят и больше не наблюдаются, поэтому врачи ставят диагноз ДЦП только после проведения нескольких повторных обследований.

Виды ДЦП

У пациентов с данной формой ДЦП основным симптомом болезни является спастичность мышц (скованность движений).

Спастическая форма ДЦП наблюдается у большинства пациентов с данным заболеванием и вызвана нарушением работы отделов головного мозга, отвечающих за двигательные функции.

Данный вид ДЦП диагностируется у более чем 70% пациентов от общего числа пациентов с ДЦП.

Спастичность мышц как правило выражается в нарушении работы и деформации мышц, что может привести к таким заболеваниям, как артрит и тендинит в возрасте 20 или 30 лет.

Данный вид ДЦП ставится в 5-10% случаев, и не так распространен, как спастическая форма. Атаксическая форма ДЦП наблюдается у пациентов с поврежденной функцией мозжечка, который контролирует координацию движений мышц и устойчивость тела. Пациенты с атаксической формой ДЦП часто страдают гипотонией (пониженным мышечным тонусом). Симптомами данной формы являются нарушения моторных функций (способность писать, печатать или вырезать предметы из бумаги ножницами), а также проблемы в двигательной сфере (нарушенное равновесие и ходьба). У таких пациентов обычно наблюдаются проблемы со зрением, слухом и речью.

Атетоидная форма ДЦП происходит в результате нарушения работы базальных ганглиев в период развития мозга. При данной форме ДЦП пациенты страдают от обоих указанных выше симптомов-спастичности и гипотонии. Люди с дискинетической формой ДЦП испытывают трудности при удержании свое тела в вертикальном и устойчивом положении в сидячем положении или при ходьбе. Непроизвольные движения конечностей также являются симптомом данного вида ДЦП. Примерно у 10% от общего числа пациентов с ДЦП диагностируется дискинетическая форма.

Сочетает в себе симптомы атетоидной, атаксической и спастической форм, которые выражаются у всех пациентов по-разному. Случай каждого пациента со смешанной формой ДЦП является уникальным и не похож на другие. Данную форму ДЦП лечить тяжелее всего, так как симптомы болезни быстро меняются и прогрессируют на протяжении всей жизни пациента без возможности спрогнозировать их развитие.

РЕКЛАМА





Церебральды сал ауруы (Церебралды шалдығу) — бұл tұжырымдама, қозғалыстың бұзылуын біріктіретін тоn, Перинаталды кезеңде әр түрлі ми құрылымдарына залал келтіретін туындаған. Церебральды сал ауруына моно-, геми-, жұn, тетра-паралич және парез, бұлшықет тонусындағы патологиялық өзгерістер, гиперкинез, сөйлеу бұзылыстары, таңғажайып серуендеу, қозғалтқышты үйлестіру бұзылыстары, жиі құлдырайды, баланың мото және психикалық дамуында артта қалуы. Церебральді шалдығу ақыл-ойды бұзу болуы мүмкін, психикалық бұзылулар, эпилепсия, есту және көру қабілетінің бұзылуы. Клиникалық және анамнестік деректер бойынша церебральды паралияға диагноз қойылды. Баланы церебральды сал ауруымен қараудың алгоритмі басқа туа біткен немесе босанғаннан кейінгі патологияларды болдырмауға көмектеседі. Адамдар, церебралды шалдығу бар, өмірге реабилитациялық терапиядан өту керек, қажет болған жағдайда дәрі-дәрмек алуға болады, хирургиялық және физиотерапевтік емдеу.

Церебральды сал ауруы



Әлемдік статистика бойынша церебральды паралич 1 жиілікте жүреді,Жылына 1000 балаға 7-7 жағдай. Ресейде әртүрлі деректер бойынша бұл көрсеткіш 2 құрайды,1000 балаға 5-6 жағдай. Мерзімінен бұрын нәрестелер арасында церебральді сал ауруы орта есеппен 10 есе көп. Соңғы зерттеулерге сәйкес шамамен 40-50% ересектердің туылуынан туындаған церебральды паралики бар балалар.

Егер балалық шақтың созылмалы аурулары туралы айтатын болсақ, ал қазіргі заманғы педиатрияда церебральды паралич — жетекші проблемалардың бірі. Церебральды сал ауруымен ауыратын науқастардың санының көбею себептерінің арасында экологиялық нашарлау ғана емес, сонымен қатар неонатологияның прогрессивті дамуы, енді әртүрлі патологиялары бар нәрестелерге қамқорлық жасауға мүмкіндік береді, салмағы 500 грамм болатын сәбилерді қоса алғанда.

Церебралды шалдығудың себептері

Заманауи ұғымдарға сәйкес церебральды паралич баланың ЦНС-ге әсер етудің түрлі факторларының әсерінен пайда болады, мидың белгілі бір аудандарының дұрыс дамымауы немесе қайтыс болуы. Сонымен қатар, бұл факторлардың әсері перинаталды кезеңде орын алады, т. е. дейін, туғаннан кейін және кейін бірден (алғашқы 4 апта өмір). Церебральды параликаның қалыптасуындағы негізгі патогенетикалық байланыс — бұл гипоксия, оның дамуына церебральды параличтің әртүрлі факторлары себеп болады. Ең алдымен гипоксия кезінде мидың бөліктері қозғалады, олар тепе-теңдікті сақтауға және моторлы рефлексиялық механизмдерді қамтамасыз етуге жауапты. Нәтижесінде церебралды шалдығуға тән бұлшықет тонусы бұзылулары орын алады, парез және паралич, патологиялық қозғалтқыш әрекеттері.

Церебралды параличдің этиологиялық факторы, пренатальдық даму кезеңінде әрекет етеді, жүктіліктің басқа патологиясы: плаценттік жеткіліксіздігі, ерте плаценттік үзіліс, токсикоз, жүкті нефропатия, инфекциялар (цитомегаловирус, қызамық, токсоплазмоз, Герпес, сифилис), Резус қақтығысы, жүкті төмендету қаупі бар. Ананың соматикалық аурулары (қант диабеті, гипотиреоз, туа біткен және жүректегі жүрек ақаулары, артериялық гипертензия) сондай-ақ әйелдің жүктілік кезінде зардап шегетін жарақаттары да церебралды шалдығудың дамуына себеп болуы мүмкін.

Церебралды шалдығуды дамыту үшін қауіп факторлары, нәрестеге бала туу кезінде әсер етеді, байланыстырыңыз: ұрықтың ауытқуы, жылдам жеткізу, ерте еңбек, тар жамбас, үлкен жеміс, артық еңбек қызметі, ұзартылған еңбек, еңбекке жарамсыз еңбек, босанғанға дейін ұзақ сусыз кезең. Кейбір жағдайларда тек травмалық жарақат — церебралды шалдығудың жалғыз себебі. Көбінесе қиын босану, церебралды шалдығуды тудырады, бұрынғы ұрықтың патологиясының салдары болып табылады.

Босанғаннан кейінгі кезеңде церебральды сал ауруының негізгі факторлары — жаңа туған нәрестенің асфиксиясы мен гемолитикалық ауруы. Церебральды сал ауруына әкелетін нәрестенің асфиксиясы амниотикалық сұйықтықтың ұмтылуымен байланысты болуы мүмкін, түрлі өкпе бұзылыстары, жүктілік патологиясы. Мочеиспусканияның жиі туғаннан кейінгі себептері гемолитикалық ауруларда улы мидың зақымдануы болып табылады, қанның үйлесімсіздігі немесе ұрық пен ананың иммунологиялық қақтығысы нәтижесінде дамиды.

Церебральды сал ауруын жіктеу

Нейрологияда зардап шеккен ми аймағының орналасуына сәйкес, церебральды паралия 5 түрге бөлінеді. Церебральды сал ауруының ең таралған түрі — спастикалық диплегия. Түрлі мәліметтерге сәйкес, бұл пішіннің церебральдық сальдосы 40-дан 80-ге дейін болады% церебральды сал ауруының жалпы саны. Церебральды параллидің осы түрінің негізі — мотор орталықтарын бүлдіру, бұл парездің дамуына әкеледі, аяқтарында көбірек айтылған. Бір жарты шарда мотор-орталықтары зақымданған кезде церебральды шалдығудың гемипаретикалық түрі болады, бүйіріндегі парезді көрсету, жабық жарты шарға қарама-қарсы.

Іштің шамамен төрттен бірінде церебральды паралики гиперкинетикалық болып табылады, субкортикалық құрылымдарға зақым келтірумен байланысты. Клиникалық түрде, церебральды сал ауруының бұл түрі еріксіз қозғалыстармен көрінеді — гиперкинез, Баланың үгіт-насихаты немесе шаршағаны ауырады. Мидың миы бұзылған жағдайда церебральды сальдоның атони-астатикалық түрі дамиды. Церебральды сал ауруының бұл түрі статика мен үйлестіруді бұзған кезде көрінеді, бұлшықет атониясы. Онда шамамен 10 адам бар% церебралды шалдығу жағдайлары.

Церебральды параличтің ең ауыр түрі екі есе гемиплегия деп аталады. Бұл нұсқада церебральды паралич мидың екі жарты шарының жалпы зақымдануының салдары болып табылады, бұлшықет қаттылығын тудырады, себебі балалар тек тұрып, отыра алмайды, тіпті басыңды ұстаңыз. Сондай-ақ церебральды сал ауруының аралас нұсқалары да бар, клиникалық симптомдарды қоса алғанда, церебральды параликаның әртүрлі нысандарына тән. Мысалы, көбінесе гиперкинетикалық церебральды параликаның спастикалық диплегиямен үйлесуі.

Церебралды палсия белгілері

Церебральды сал ауруы әртүрлі дәрежедегі көріністерге ие болуы мүмкін. Церебральды сал ауруы мен оның ауырлық дәрежесінің клиникалық көрінісі ми құрылымдарының орналасуына және тереңдігіне байланысты. Кейбір жағдайларда церебральді паралия баланың өмірінің алғашқы сағаттарында байқалады. Алайда, бірнеше айдан кейін церебральды параличтің белгілері анық көрінеді, бала педиатрияда қабылданған нормалардың нейропсихологиялық дамуында айтарлықтай артта қалып бастаған кезде. Церебральды сал ауруының бірінші симптомы моториканың қалыптасуындағы кідіріс болуы мүмкін. Бала церебральды паралиясы бар баланың басын ұзақ уақыт бойы ұстамайды, айналдырмайды, ойыншықтарға қызықпайды, аяқ-қолдарды саналы түрде алмайды, ойыншықтары жоқ. Баланы церебральді шалдығуды аяқтарымен аяқтағысы келгенде, ол аяғын толық аяққа қоймайды, және үстіне тұр.

Церебральді паралездегі парез тек бір қолды ғана болуы мүмкін, бір жақты (қол және аяқтың жағында, мидың зардап шеккен бөлігіне қарама-қарсы), барлық қолды жабады. Сөйлеу аппаратының интернациясының жетіспеуі сөйлеу тілінің бұзылуына әкеледі (дисартерия) баланың церебральды паралиясы бар. Егер церебральды сал ауруына фармакс және гортани бұлшықеттерінің паренесі жүрсе, жұтылу проблемалары (дисфагия). Жиі церебралды шалдығу бұлшықет тонының елеулі ұлғаюымен қатар жүреді. Церебральды сал ауруында ауыр спаститика аяқтың толық қозғалуына алып келуі мүмкін. Болашақта, балалар, церебралды шалдығу бар, физикалық дамуда паретикалық аяқтардан артта қалады, нәтижесінде олар сауға қарағанда жұқа және қысқа болады. Нәтижесінде церебралды шалдығуға тән қаңқа деформациясы пайда болады (сколиоз, кеуде деформациясы). Бұдан басқа, церебральді паралич паретикалық аяқ-қолдарда бірлескен контурларды дамыту кезінде пайда болады, бұл қозғалыстың бұзылуын күшейтеді. Церебральды сал ауруымен ауыратын балалардағы қозғалғыштығы мен қаңқалық деформацияларының бұзылуы созылмалы ауырсыну синдромының пайда болуына әкеліп соғады, мойын, артқы және аяғы.

Гиперкинетикалық церебральды паралич кенеттен мотивациялы қозғалу әрекеттерімен көрінеді: бұрылады немесе түйіндер, сындыру, бет жағы, фантастикалық позалар немесе қозғалыстар. Массаждық палисияның атоническая-астатикалық түрінде бейсорды қозғалыстармен сипатталады, жаяу және тұрғанда теңгерімсіздік, жиі құлдырайды, бұлшықет әлсіздігі және жер асты дүмпуі.

Церебралды шалдығу кезінде страбизм болуы мүмкін, асқазан-ішек жолдарының функционалдық бұзылыстары, тыныс алу бұзылыстары, зәр шығару ұстамасы. Шамамен 20-40% Эпилепсиямен бірге церебральді сал ауруы. 60-ға дейін% церебральды сал ауруымен ауыратын балалар көру қиындықтары бар. Есту жоғалту немесе толық дүлдікті мүмкін. Ішінде жартысында церебральды паралич эндокринді патологиямен біріктіріледі (семіздік, гипотиреоз, өсу қарқынының төмендеуі және т.б.). Жиі церебральды параличтің түрлі дәрежедегі олигофрениямен бірге жүреді, ақыл-есі кем болу, қабылдаудың бұзылуы, оқу мүмкіндіктері шектеулі, мінез-құлықтық ауытқулар және т.б. п. Алайда 35-ке дейін% церебральды сал ауруымен ауыратын балаларға қалыпты интеллект, және 33-те% Церебральды параличикалық интеллектуалдық мүгедектік жағдайлары жұмсақ көрінеді.

Церебральды сал ауруы диагностикасы

Церебральды сал ауруына арналған арнайы диагностикалық критерийлер жоқ. Дегенмен, церебральді сал ауруына тән кейбір белгілер дереу педиатрға назар аударады. Оларға мыналар жатады: төмен доп, туғаннан кейін Апгар шкаласына қойылған, қозғалтқыштың аномалды белсенділігі, бұлшықет тонусының бұзылуы, психофизикалық дамудағы баланың артта қалуы, анамен байланыста болмауы. Мұндай белгілер әрдайым церебральды сал ауруына қатысты ескерту дәрігерлерін көрсетеді және баланың педиатриялық невропатологпен міндетті түрде кеңес беруін көрсетеді.

Егер сіз церебральді паралиядан күдік туғызсаңыз, баланы мұқият неврологиялық тексеру қажет. Церебральды сал ауруын диагностикалау кезінде электрофизиологиялық зерттеу әдістері қолданылды: электроэнцефалография, электромиография және электронурография, әлеуетті зерттеумен айналысты; трансранраний магниттік ынталандыру. Олар церебралды параличті тұқымқуалайтын неврологиялық аурулардан ажыратуға көмектеседі, өмірдің бірінші жылы көрінді (туа біткен миопатия, Фредрейхтің атаксиі, Louis Bar синдромы және т.б). Церебральді сал ауруын диагностикалау кезінде мидың нейросонографиясы мен МРТ-ні қолдану церебралды сал ауруымен байланысты органикалық өзгерістерді анықтайды (мысалы, оптикалық жүйке атрофиясы, қан кету немесе ишемиялар ошақтары, перивентрикулярлы лейкомалазия) және мидың бұзылыстарын диагностикалау (микроцефалия, туа біткен гидроцефалия және т.б.).

Бүкіл церебралды сал ауруын толық диагностикалау педиатрлық офтальмологтың қатысуын талап етуі мүмкін, педиатриялық отоларинголог, эпилептолог, балалар ортопеді, логопед және психиатр. Егер церебральды параличті әртүрлі тұқым қуалаушылық және метаболических аурулардан ажыратып алу қажет болса, тиісті генетикалық зерттеулер мен биохимиялық талдаулар қолданылады.

Церебралды шалдығуды қалпына келтіру

Өкінішке орай, ал церебралды шалдығу емделуші патологиясына жатады. Дегенмен, уақтылы басталды, жан-жақты және үздіксіз өткізілетін оңалту шаралары церебральді сал ауруы бар балаға қол жетімді моторды айтарлықтай дамытуы мүмкін, интеллектуалдық және сөйлеу дағдылары. Оңалтуды емдеудің арқасында церебралды шалдығу кезінде болған неврологиялық тапшылығын өтеуге болады, контрактуралық және скелеттік деформация ықтималдығын азайтады, балаңызға өзін-өзі күтіп-бағу дағдыларын үйрету және олардың бейімделуін жақсарту. Мидың ең белсенді дамуы, когнитивтік процесс, дағдыларды меңгеру және оқыту 8 жасқа толмаған. Бұл кезеңде церебралды шалдығуды қалпына келтіру үшін барынша күш салу қажет.

Церебральды сал ауруына реабилитациялық емдеудің негізі жаттығу және массаж болып табылады. Маңызды, олар церебральды сал ауруымен ауыратын балаларға күн сайын өткізілді. Осы себепті церебральды сал ауруымен ауыратын баланың ата-аналары массаж және жаттығу терапиясын меңгеруі тиіс. Бұл жағдайда олар баланы церебральды шалдығуды кәсіптік оңалту курстарымен өз бетінше жұмыс істей алады. Балалармен тиімді жаттығулар мен механикаландыру, церебралды шалдығудан зардап шегеді, тиісті реабилитациялық орталықтарда арнайы құрылғылар мен қондырғылар бар. Осы саладағы соңғы оқиғалардан пневмокомбиництер церебралды шалдығуды емдеуде қолданды, буындарды бекіту және бұлшықеттерді созу, сондай-ақ арнайы костюмдер, церебралды палсияның кейбір түрлерінде дұрыс қозғалтқыш стереотипін дамытуға және бұлшық ет спаститикасын төмендетуге мүмкіндік береді. Мұндай құралдар жүйке жүйесінің компенсаторлық тетіктерін пайдалануды барынша арттыруға көмектеседі, бұл церебральды сал ауруымен ауыратын жаңа балалардың дамуына әкеледі, ол бұрын қол жетімді емес, қозғалыстар.

Церебралды шалдығуды қалпына келтіру шаралары сондай-ақ оңалтудың техникалық құралдарын да қамтиды: ортодия, аяқ киім, креслолар, жолсеріктер, мүгедектер арбасы және т. п. Олар қозғалтқыштың құнсыздануын өтеуге мүмкіндік береді, аяқтың және қаңқалық деформацияның қысқаруы. Осындай қорларды жеке таңдаудың және баланы оқытудың маңыздылығы, церебралды шалдығу бар, оларды пайдалану дағдылары.

Церебральды сал ауруын емдеудің бөлігі ретінде дисартериялы бала FFN немесе OHP түзету үшін логопедтік терапия сабақтарын қажет етеді.

Церебралды шалдығудың есірткі және хирургиялық емдеу

Церебральды параличті препараттармен емдеу негізінен симптоматикалық болып табылады және церебралды шалдығудың немесе асқынулардың нақты белгілерін тоқтатуға бағытталған. Мәселен, Эпилептикалық зақымдалумен бірге церебральды сал ауруымен біріктірілген кезде антиконвульсанттар тағайындалады, бұлшықет тонусы жоғары — антисептикалық препараттар, созылмалы ауруы бар церебральді сал ауруы бар — ауырсыну және антиспасоматикалар. Нотропиктер церебралды шалдығудың дәрілік терапиясына енгізілуі мүмкін, метаболиттік препараттар (ATP, амин қышқылдары, глицин), неостигмин, антидепрессанттар, транквилизаторлар, нейролептиктер, тамырлы дәрілер.

Церебральды сал ауруын хирургиялық емдеуге арналған көрсеткіштер инъекцияға жатады, бұлшықеттердің созылмалы спастикалық нәтижесі және науқастың қозғалтқыш белсенділігін шектеуі. Көп жағдайда церебралды шалдығу кезінде онотомия қолданылады, парализованной қолдайтын позициясын жасауға бағытталған. Сүйектің ұзаруы церебральды сал ауруының скелетінде тұрақтандырылуы мүмкін, сіңірді трансплантациялау және т.б. операциялар. Егер церебральді сал ауруы симптомдық симптомдық бұлшықет спаститикасымен көрінсе, контрактура мен ауру синдромының дамуына алып келеді, онда жұлыннан шыққан патологиялық импульсты церебральді сал ауруына шалдығу үшін жұлын ризотомиясын жасауға болады.

Физиотерапия және жануарлар терапиясы

Церебралды шалдығуды емдеуде қолданылатын физиотерапия әдісі жаттығу терапиясы мен массажбен тамаша үйлеседі. Церебральды сал ауруымен оттегі боротерапиясында дәлелденген, Нерв және бұлшықеттердің электростимуляциясы, дәрілік электрофорез, балшық терапиясы, термиялық емдеу және гидротерапия. Церебральды сал ауруымен бірге қолданылатын ваннаны жылы сумен қолдану гиперкинездің ауырлық дәрежесін төмендетеді және спастикалық кезінде бұлшықет тонусын азайтады. Церебралды шалдығу қылқан жапырақты су процедурасынан тағайындалады, оттегі, радон, скипидар және бром ванналары, валерианмен фитований.

Церебралды параличті емдеудің жаңа әдісі жануарлардың терапиясы болып табылады — науқасты жануармен хабарлау арқылы емдеу. Бүгінде церебральды сал ауруына арналған жануарлар терапиясының ең кең тараған әдістері — иппотерапия церебральді сал ауруы (жылқы емдеу) және дельфинді терапия церебралды шалдығу. Церебральды сал ауруына шалдыққан баламен сабақ өткізу кезінде инструктор мен психотерапевт бір мезгілде жұмыс істейді. Бұл әдістердің терапевтік әсерінің негізі болып табылады: қолайлы эмоционалдық атмосфера, церебралды сал ауруымен және жануарлармен ауыратын адамдар арасындағы арнайы байланыс орнату, мидың құрылымын ынталандыратын күшті сезімтал сезім арқылы ынталандыру, сөйлеу және моториканы біртіндеп кеңейту.

Церебральді шалдығудың әлеуметтік бейімделуі

Айтарлықтай қозғалыс бұзылуларына қарамастан, балалар церебральды сал ауруымен ауыратын көптеген балалар қоғамда табысты бейімделуі мүмкін. Осында балалардың церебральді сал ауруы бар ата-аналары мен туыстары үлкен рөл атқарады. Бірақ бұл мәселені тиімді шешу үшін олар мамандардың көмегіне мұқтаж: реабилитаторлар, психологтар мен коррекциялық педагогтар, церебральді сал ауруымен ауыратын балаларға тікелей қатысады. Олар жұмыс істейді, баланың церебральды сал ауруымен ауыратын баласы өзін-өзі қамтамасыз ету дағдыларын меңгеруі тиіс, оның қабілеттеріне сәйкес келетін білім мен дағдыларды меңгерген, үнемі психологиялық қолдау алды.

Церебральды сал ауруын диагностикалауда әлеуметтік бейімделу мамандандырылған балабақшалар мен мектептердегі сыныптарда үлкен ықпал етеді, ал кейінірек арнайы құрылған қоғамдарда. Олардың сапары білім алу мүмкіндіктерін кеңейтеді, балаға және ересек адамға церебральды параличпен қарым-қатынас жасауға және белсенді өмірге жетекшілік етуге мүмкіндік береді. Құқық бұзушылық болмаған жағдайда, локомотивтік белсенділікті және зияткерлік қабілетін айтарлықтай шектейді, ересек адамдар церебральді шалдығуды тәуелсіз өмірге әкелуі мүмкін. Бұндай церебралды шалдығатын науқастар табысты жұмыс жасап, отбасын құра алады.

Церебралды параличті болжау және алдын-алу

Церебральді параличтің болжамдары тікелей церебралды шалдығу нысанына байланысты, тұрақты оңалту емделуінің уақтылығы мен сабақтастығы. Кейбір жағдайларда церебральды паралиялар терең мүгедектікке әкеледі. Алайда көбінесе церебральды сал ауруымен ауыратын баланың дәрігерлері мен ата-аналарының күш-жігері арқылы белгілі бір дәрежеде өтеуге болады, балалардың өсуі мен дамып келе жатқан миы, оның ішінде церебральді паралиясы бар балаға қатысты, әлеуеті мен икемділігіне ие, соның арқасында майлы тіндердің салауатты аудандары бүлінген құрылымдардың функцияларын қабылдай алады.

Пренатальдық кезеңде церебральды параличтің алдын алу — бұл жүктілікті дұрыс басқару, ұрыққа қауіп төндіретін жағдайды диагностикалауға және ұрық гипоксиясының дамуына жол бермеуге мүмкіндік береді. Болашақта церебральды сал ауруын болдырмау үшін оңтайлы жеткізу әдісін таңдау және еңбекке дұрыс жұмсау маңызды.

Читайте также:

Пожалуйста, не занимайтесь самолечением!
При симпотмах заболевания - обратитесь к врачу.